ການບາສີ ຫຼື ສູ່ຂວັນແມ່ນຮີດຄອງປະເພນີລາວທີ່ມີມາແຕ່ບູ ຮານນະການ, ໂດຍເປັນການມັດ ແຂນດ້ວຍຝ້າຍສີຂາວບໍລິສຸດເປັນການອວຍພອນເພື່ອໃຫ້ເປັນສິລິມຸງ ຄຸນແກ່ຜູ້ທີ່ຖືກອວຍພອນໄດ້ບັນລຸ ຈຸດປະສົງຕາມທີ່ປາດຖະໜາ ແລະ ອື່ນໆ.
ການຕົບພຣະທາດຊາຍຖືວ່າເປັນປະເພນີອັນສໍາຄັນອີກຢ່າງໜຶ່ງ ຂອງຄົນລາວທີ່ສືບທອດມາແຕ່ບູ ຮານຊຶ່ງປະເພນີນີ້ມີທີ່ມາຈາກຫຼັກ ຖານໃນ “ພຣະໄຕປິດົກ” ທີ່ພັນລະ ນາເຖິງອະນິສົງທີ່ພຣະໂພທິສັດສ້າງພຣະທາດຊາຍເພື່ອຖວາຍເປັນພຸດ ທະບູຊາ.
v ບັນດາທ່ານເຄີຍສັງເກດບໍ່ວ່າເວລາເຂົ້າໄປໃນວັດແລ້ວຈະເຫັນຮູບປັ້ນພະຍານາກຢູ່ຕາມບ່ອນຕ່າງໆບໍ່ວ່າຈະເປັນທາງເຂົ້າວັດທາງຂຶ້ນອາຮາມ ແລະສິມເປັນຕົ້ນຕ່າງກໍຈະມີຮູບປັ້ນພະຍານາກຢູ່ແຕ່ບັນດາທ່ານຮູ້ບໍ່ວ່າຍ້ອນຫຍັງຢູ່ຕາມວັດບ້ານເຮົາ
ບຸນພະເຫວດແມ່ນນອນຢູ່ໃນຮີດສິບສອງ ຫຼື ເອີ້ນວ່າບຸນສິບສອງເພາະໃນແຕ່ລະເດືອນແມ່ນຈະ ມີບຸນປະຈຳດັ່ງຜູ້ຂຽນຈະມານຳສະ ເໜີໃນບຸນພະເຫວດໃຫ້ໄດ້ຮູ້ນຳກັນ ເພາະບຸນພະເຫວດນັ້ນຕິດພັນກັບວິຖີ ຊີວິດຂອງຄົນລາວແຕ່ໃດມາ ແລະ ຈະຈັດຂຶ້ນພຽງປີລະເທື່ອເທົ່ານັ້ນ ຊຶ່ງໃນວັນບຸນດັ່ງກ່າວຈະມີການ
ການສັກລາຍ ຫຼື ສັກຍັນເປັນອີກຄວາມເຊື່ອຖືໄສຍະສາດຂອງ ຄົນບູຮານໃນສະໄໝກ່ອນ, ຊຶ່ງຜູ້ທີ່ໄດ້ສັກລາຍຈະມີໜັງໜຽວຟັນແທງ ແລະຍິງບໍ່ເຂົ້າ.ປະເທດລາວເຮົາກໍເປັນປະເທດ ໜຶ່ງທີ່ມີຄວາມເຊື່ອໄສຍະສາດຫຼາຍ ໂດຍສະເພາະໃນສະໄໝກ່ອນຄົນ ກັບຄວາມເຊື່ອແມ່ນແຍກກັນບໍ່ອອກ ເລີຍ, “ການ
ພະແນກຖະແຫຼງຂ່າວວັດທະນະທຳ ແລະທ່ອງທ່ຽວນະຄອນ ຫຼວງວຽງຈັນ (ຖວທ ນວ) ຮ່ວມ ກັບບໍລິສັດກຣິດຕະພົງກຣຸບຈຳກັດໄດ້ຈັດງານຖະແຫຼງຂ່າວເປີດໂຕ ນາງສາວນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ (ນວ) ປະຈໍາປີ 2019 ທີ່ຜ່ານເຂົ້າຮອບ 20 ສຸດທ້າຍຂຶ້ນໃນວັນ ທີ 16 ມີນາ 2019 ທີ່ແລນມາກແມ່ຂອງຣີເວີໄຊ ໂດຍ
ພະພຸດທະເຈົ້າ” ຖ້າຈະແປຕາມພາສາກໍຄື: “ຜູ້ຮູ້ຜູ້ຕື່ນຜູ້ເບີກບານພຣະອົງເປັນຜູ້ເປີດສິ່ງທີ່ປິດເປັນຜູ້ຊີ້ທາງໃຫ້ຜູ້ຫຼົງທາງ”, ສ່ວນພຣະອໍຣະຫັນເປັນພຽງລູກສິດ ທີ່ຮູ້ຕາມ ແລະປະຕິບັດຕາມ ແລະໄດ້ ຜົນຕາມການອົບຮົມຂອງຜູ້ເປັນຄູ.
ຫໍພິພິຕະພັນຊົນເຜົ່າກໍ່ເປັນ ອີກໜຶ່ງສະຖານທີ່ບ່ອນເກັບເຄື່ອງ ວັດຖຸທີ່ເກົ່າແກ່ຂອງຊົນເຜົ່າ ຊຶ່ງສ້າງຂຶ້ນມາເພື່ອໄວ້ໃຫ້ຄົນຮຸ່ນປະຈຸບັນ ແລະບັນດາແຂກນັກທ່ອງທ່ຽວໄດ້ ມາເບິ່ງຮູ້ເຫັນເຄື່ອງມືແຕ່ລະຊົນເຜົ່າທີ່ເປັນຮີດຄອງປະເພນີລາວ ໃນສະໄໝບູຮານ, ສະຖານທີ່ດັ່ງກ່າວແມ່ນ ຕັ້ງຢູ່ສວນພຶກສາບ້ານໃໝ່
ຄໍາວ່າ “ພຣະນິບພານ” ເຊື່ອວ່າຊາວພຸດສະນິກະຊົນທັງຫຼາຍ ຄົງຈະເຄີຍໄດ້ຍິນ ແລະຮູ້ຈັກແຕ່ມີ ໜ້ອຍຄົນທີ່ຈະຮູ້ເຖິງຄວາມໝາຍຂອງຄໍານີ້ຢ່າງແທ້ຈິງ. ຄໍາວ່າ “ພຣະນິບພານ” ຖ້າຈະ ອະທິບາຍກໍມີຫຼາຍຄໍາເປັນທີ່ແຕກຕ່າງກັນອອກໄປແຕ່ຄໍານີ້ສ່ວນຫຼາຍ ຈະຖືກໃຊ້ໃນປັດຊະຍາລະບົບອິນ ເດຍ ໂດຍໃຊ້
ການຟ້ອນໄດ້ມີບົດບາດ ແລະອິດທິພົນສູງໃນວິຖີຊີວິດ-ຈິດ ໃຈບຸກຄົນ ແລະສັງຄົມລາວເຮົາທົ່ວໄປຈົນບໍ່ສາມາດຂາດໄດ້ ຊຶ່ງສິ່ງນີ້ໄດ້ຫຼໍ່ລ້ຽງຈິດໃຈຂອງຄົນໃຫ້ມີບັນຍາກາດທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປເຮັດໃຫ້ ຊີວິດອຸດົມ-ສົມບູນ ແລະຂາດບໍ່ໄດ້ ຈົນກາຍເປັນເອກະລັກວັດທະນະທໍາ ໃນການຟ້ອນ ”ລໍາວົງລາວ” ຈົນ ເຖິງປະຈຸບັນ.